రైలోపాఖ్యానం

6/06/2009 - రాసింది karthik at Saturday, June 06, 2009
మా అమ్మమ్మా వాళ్ళ ఊరిలో రైల్వే స్టేషన్ మా ఇంటి పక్కనే ఉండేది. అందువల్ల చిన్నప్పుడు కూ చికు చికు అని శబ్దం వినిపించిన వెంటనే అరుగెక్కి స్టేషన్ వైపు చూసేవాడిని. కొన్ని రోజుల తర్వాత మా మామా వాళ్ళు ఏ రైల్ వచ్చినా కార్తీక్! నీ డార్లింగ్ వచ్చింది అని అరిచేవాళ్ళు. అలా అరిచినందుకైనా నన్ను ఎప్పుడు రైల్ దగ్గరికి తీసుకొని పోతారేమో అని అనుకునేవాడిని. కానీ వాళ్ళ డిక్షనరీ లో కనికరం అనే పదమే లేదు. దిష్టి తగులుతుంది అనే కారణం చెప్పి ఎప్పుడూ ఇంట్లోనే ఉంచే వాళ్ళు. ఇంక మా ఊరిలో రైల్వే స్టేషన్ ఉంది అనే విషయం నాకు చాలా రొజుల వరకు తెలీదు. అందువల్ల చాలా కాలం రైలు ఎక్కే చాన్స్ దొరకలేదు. ఇదంతా మా ఇంట్లో వాళ్ళ కుట్ర అని నా బలమైన నమ్మకం. ఎందుకంటే మా నాన్న గత 35 సం.లుగా అర్.టి.సి. లో పని చేస్తున్నారు. కాబట్టి దీని వెనుక ఆయన పాత్ర ఉండొచ్చు.
************************************************
అర్.టి.సి. ప్రస్తావన ఎలాగూ వచ్చింది కాబట్టి ఒక చిన్న జీ.కే. ప్రశ్న (ఐ.ఏ.యస్. ,ఐ.పీ.యస్. రాసే వాళ్ళు తప్పకుండా తెలుసుకోవలసినది):
ప్ర: ఏ.పీ.యస్.ఆర్.టి.సీ. అంటే ఏమిటి?
జ: ఆగితే(A) పోదు(P) సమయానికి(S) రాదు(R) టైముకు(T) చేరదు(C).
************************************************
ఇలాంటి కుట్రలు, కుతంత్రాల నడుమ ఎలాగైతేనేమి 1997 లో మొదటిసారిగా రైలెక్కాను. ఆ తర్వాత అప్పుడప్ప్డూ రైల్ ఎక్కేవాడిని. ఇలా ఉండగా ఇంజినీరింగ్ థర్ద్ యియర్లో ఇండియన్ ఆర్మీ టెక్నికల్ స్ట్రీం ఇంటర్వ్యువ్ అని చెప్పి ఆలహాబాద్ కు వెళ్ళాను. అక్కడ ఆ టెస్ట్ ఎన్ని రొజులు ఉంటుందో కరెక్ట్ గా తెలీదు. కానీ మనం అప్ప్లై చెయ్యటం ఫెయిల్ కావటమా??? చరిత్రలో లేదు అని రిజర్వేషన్ చెయ్యించుకోలేదు. తీరా అక్కడికి వేళ్ళాక మనం మొదటి రౌండ్లోనే వెనక్కి వచ్చేశాం. ఇప్పుడు అలాహాబాద్ నుంచీ వెనక్కు రావడం ఎలా?? మనలాంటి వారూ, మన జాతి వారూ (తెలుగు జాతి) ఇంకొందరు ఉండటం వల్ల అందరం కలిసి వెయిటింగ్ లిస్ట్ టికెట్ మీద పాట్నా నుంచి హైదరాబాద్ వచ్చే రైలెక్కేశాం. ప్రయాణం పేరు మీద మన సర్కారు చేస్తున్న దురాగతాలు అప్పుడు తెలిసొచ్చాయి. నిల్చుకోవడానికి కూడా స్థలం లేదు. ఫుట్ బోర్డ్ మీద కూర్చొని ప్రయాణం చేశాను. ఆ తర్వాత కూడా నాకు రైళ్ళ మీద లవ్వు తగ్గ లేదు. ఆ తర్వాత సంవత్సరం ఇంటర్వ్యువ్ కని కడప నుంచీ బొంబయికి, అక్కడి నుంచీ కాన్ పుర్ కి, అక్కడి నుంచి డిల్లీ కి వెళ్ళాల్సి ఉంది. నాది అసలే బంపర్ జాక్ పాట్ జాతకం కద అందుకని అన్ని వెయిటింగ్ లిస్ట్ టికెట్ మీదనే ప్రయాణం చేశాను. ఇంక చూసుకోండి, ఆహా నా రాజా! కళ్ళు నిజంగానే కాయలు కట్టాయి. ఎంత విసుగొచ్చిందంటే, డిల్లీకి పోకుండానే వెనక్కు వచ్చేశాను. హైదరాబాద్ చేరాక మా అక్కకు చెప్పిన మొదటి విషయం ఏమిటంటే "మనం ఇంటికి బస్సులో పోదాం" అని. ఆ తర్వాత కూడా గౌ. భా.రై. వారు వీలు దొరికినప్పుడల్లా నా జీవితంతో ఆడుకుంటూనే ఉన్నారు. కాన్ పూర్ లొ ఉన్న రెండు సంవత్సరాలు ప్లాన్ చేసుకొని ఇంటికి వచ్చేవాడిని కనుక పెద్ద సమస్య కాలేదు. మధ్యలో ఒక సారి అహమ్మదాబాదుకు వెళ్ళాను. అప్పుడు ఆ రైలు 12 గం. లేట్ వచ్చి నా సెమిస్టర్ రిజిస్ట్రేషన్ ప్రాబ్లం అయ్యింది. ఇలాంటి అనుభవాల నడుమ ఇప్పుడు రైలెక్కాలి అంటే భయం వేస్తోంది. వచ్చే వారం హైదరాబాదుకు వెళ్ళడానికి రైలుకే వేళుతున్నాను. ఎలా వస్తానో ఏమో???
ఇవ్వన్నీ చూశాక ఒక చిన్న పాట రాశాను:

ఇరుకుపెట్టెలో.....
పిచ్చిరషులొ......
.........................................................................

ఇరుకుపెట్టెలో పిచ్చిరషులొ రైలు ప్రయాణం.
స్టేషన్ ఎక్కడో స్టాపు ఎప్పుడో తెలియదు పాపం. తెలియదు పాపం..
ఇరుకుపెట్టెలో పిచ్చిరషులొ రైలు ప్రయాణం.
స్టేషన్ ఎక్కడో స్టాపు ఎప్పుడో తెలియదు పాపం. తెలియదు పాపం
ఒహొ హో ఒహొ హో ఓహొ హొ హో

ఇది భారత రైల్వే అని తెలుసు, అది సింగిల్ లైన్ అని తెలుసు
ఇది భారత రైల్వే అని తెలుసు, అది సింగిల్ లైన్ అని తెలుసు
భారత రైల్వేలో సింగిల్ లైన్లో సాగలేననీ తెలుసు
ఇటు సీట్లు లేవనీ తెలుసు అటు టైం లేదనీ తెలుసు
ఇటు సీట్లు లేవనీ తెలుసు అటు టైం లేదనీ తెలుసు
సీట్లు ఉన్ననూ, టైము ఉన్ననూ ఫైను తప్పదని తెలుసు
ఐనా రైలు ప్రయాణం...
స్టేషన్ ఎక్కడో స్టాపు ఎప్పుడో తెలియదు పాపం. తెలియదు పాపం..
ఒహొ హో ఒహొ హో ఓహొ హొ హో

ఇది టికెటూ డబ్బుల ఆరాటం.. అది సీటు బెర్తుల చెలగాటం
ఇది టికెటూ డబ్బుల ఆరాటం.. అది సీటు బెర్తుల చెలగాటం
టికెటు జారినా బెర్తు పోయినా ఆగదు జీవిత పోరాటం.
ఇది ఇంజిన్ బోగిల పోరాటం. అది డబ్బూ టైమూ చెలగాటం
ఇది ఇంజిన్ బోగిల పోరాటం. అది డబ్బూ టైమూ చెలగాటం
ఇంజిన్ ఫెయిలు అయి..టైము వేస్టు అయి బ్రతుకుతున్నది ఒక శవం.
ఐనా రైలు ప్రయాణం...
స్టేషన్ ఎక్కడో స్టాపు ఎప్పుడో తెలియదు పాపం. తెలియదు పాపం..

ఇరుకుపెట్టెలో పిచ్చిరషులొ రైలు ప్రయాణం.
స్టేషన్ ఎక్కడో స్టాపు ఎప్పుడో తెలియదు పాపం. తెలియదు పాపం..
ఒహొ హో ఒహొ హో ఓహొ హొ హో

-కార్తీక్